Bruksizm genellikle uyku sırasında engellenemeyen çene hareketlerinden kaynaklanan dişlerin sıkılmasıdır. Bu halk arasında diş gıcırdatma olarak tanımlanır.  Toplumda sık rastlanan bu sorun, genellikle etkili olduğu kişiler tarafından bilinmez. Genetiğin rahatsızlığın oluşumunda etkili olduğu, her 5 kişiden 2 tanesini etkilediği bilinmektedir. Bu rahatsızlık oldukça tehlikelidir. Kişinin dişlerinde normal zamanlarda olmayan, rahatsız edici sesler çıkar.

Bruksizm nedeniyle ağız ve çevre dokularda rahatsızlıklar meydana gelir. Buna bağlantılı olarak dişlerin aşırı sürtünmesiyle birlikte, dişlerin çiğneyici yüzeylerinde aşınmalar meydana gelir. Bu aşınmalar ön dişlerde daha belirgindir. Bunun yanında dişlerdeki istemsiz hareketler nedeniyle, meydana gelen kuvvetle birlikte ön dişlerin köşeleri ve arka dişlerin çıkıntılı bölümlerinde mikro çatlaklar oluşur. Bu çatlakların röntgen ile belirlenememesi yüzünden, zamanla büyümeleri nedeniyle dişlerde kırılma etkisi yaratmaktadır. Dişlerde bruksizm ile soğuğa karşı hassasiyet gelişmesi, dişlerde sallanma ve aralanma gözlenebilir. Hastalarda kronik baş ağrısı ve yüz ağrısı belirgindir. Bunlar çene ekleminde, çiğneme kasları ve dişlerin bulunduğu bölgede oluşan dengesizlikten ve sorunlardan oluşur. Dişlerle ilgili sorunlar çözüldüğünde, hastaların % 95 inde ilaç tedavisi gerekmeden rahatlama sağlanır. Çene kemiklerinde dişlerin kapanmasındaki dengesizlik, aşırı diş sıkma, sinirler ve çiğneme kaslarında olan sorunlar nedeniyle temporomandibular eklem sendromu oluşur. Bu baş ağrısına neden olan etkendir.

Bu rahatsızlığın en önemli nedeni kişinin duygusal stresler yaşamasıdır. Vücutta stresin olumsuz etkileri ilk olarak ağız dokularında görülür. Stresin diş gıcırdatmanın hem oluş oluş sebebi, hem de bunun şiddetini arttıran bir etken olduğu belirlenmiştir. Kişilerin aşırı sinirli, titiz ve hassas olması halinde bruksizm daha çok görülür. Malokluzyon adı verilen dişlerdeki diziliş ve sıralanışta olan bozukluklar da bruksizm nedenidir. Bunun için farklı görüşler bulunmaktadır. Bazı araştırmacılar bunun dişlerde kapanış ilişkisinin bozulmasından, bazıları ise santral sinir sisteminde olan bir hastalıktan, bazı araştırmacılar ise her iki durumun etkisinden kaynaklandığını söylemektedir.